Blog
No one stands alone
Door z’n handicap was hij aan een rolstoel gebonden. Hij was niet altijd even goed verstaanbaar, maar door zijn vrolijke, open en [...]
Lees meer
De kracht van het dialect
In menig huis in Twente hing vroeger deze spreuk op een tegeltje aan de wand en zo ook bij ons thuis. Ik [...]
Lees meer
Elfriedes collectewens
Er worden veel mensen verwacht voor de herdenkingsdienst van vanavond en samen met mijn collega ben ik dan ook al heel vroeg [...]
Lees meer
Veilig in papa’s armen
Meer dan veertig jaar lang had hij een eigen plekje, te midden van vele oude namen. Zijn vader en moeder bezochten zijn [...]
Lees meer
In de stilte…
In stilte huil ik en denk ik aan alles wat ooit is geweest…Want in de stilte mis ik jou het allermeest. Ze [...]
Lees meer
Jou herken ik met gesloten ogen
Hij moet afscheid nemen van zijn vrouw. Beseft hij het? Zoveel jaren getrouwd en samen, de laatste jaren door zijn dementie gescheiden [...]
Lees meer
Een knoop als laatste groet
Haar leven zag er de laatste jaren zo anders uit. Haar geheugen had haar in de steek gelaten en ze was niet [...]
Lees meer
Ie bunt het ook neet gewend
Op een mooie zomermiddag loop ik met ons hondje aan de lijn een rondje in het prachtige buitengebied. Volledig in gedachten verzonken [...]
Lees meer
Ik heb der al zin an
Ik heb der al zin an… Die regel hoor ik nog in mijn hoofd. In de weken voordat ze ging hemelen was [...]
Lees meer
Is dit nu later?
Het lied van Stef Bos klonk de afgelopen maand in een donkere theaterzaal, waar we afscheid moesten nemen van een veel te [...]
Lees meer
Koester mens, omarm dementie
Meer dan 60 jaar waren ze samen. Ondanks dat bij haar de diagnose Alzheimer was gesteld, bleven ze nog een hele tijd [...]
Lees meer
Wie goed doet, goed ontmoet
Ooit, vele jaren geleden, maakte ze kennis met vluchtelingen. Gevlucht uit oorlogsgebieden, beschadigd, alles achter gelaten. Deze vrouw had niet alleen de [...]
Lees meer
Een afscheid zoals zij het wilde
“Ach Joop, ik heb een mooi leven gehad”. Met deze woorden nog in mijn hoofd stap ik een paar weken geleden in [...]
Lees meer
Ongewijde grond
Ruim een maand geleden mochten we hem naar zijn laatste rustplaats begeleiden. Zijn vrouw was al een aantal jaren eerder overleden en [...]
Lees meer
Een mooi compliment
In deze moeilijke tijd, waarin we helaas ook bij uitvaarten gebonden zijn aan allerlei regels, wordt een extra beroep gedaan op creativiteit [...]
Lees meer
In alle eenzaamheid…
Het is oktober 2017 als ik een gesprek heb met een echtpaar over hun uitvaartwensen. Beide zijn ze op leeftijd en ziekelijk. [...]
Lees meer
Wat nu als…
Met tranen in mijn ogen kijk en luister ik naar een verhaal op tv van een stervende vrouw, wiens man en dochter [...]
Lees meer
De windtelefoon
Nog even met je bellen… Nog even mijn verhaal aan je kwijt…Nog even jij en ik…Nog even… De windtelefoon. Ik weet niet [...]
Lees meer
Omzetten naar iets positiefs
Vandaag zal ze worden begraven in het graf naast haar broer. Slechts 41 jaar mocht ze worden. Als ik een dag na [...]
Lees meer
Korte nachten
Na een drukke dag besluiten we deze avond maar eens op tijd naar bed te gaan. Om 22.30 uur liggen we er [...]
Lees meer
Ik heb je nog steeds niet gebeld
Vandaag loop ik even lekker door het dorp voor een paar boodschappen. Bij het naaiatelier aan de Jhr. von Heijdenstraat wil ik [...]
Lees meer
Meegenomen door de wind
Bij uitvaarten komen we steeds vaker rituelen tegen die geïnspireerd zijn op andere culturen. Een aantal weken geleden mochten we een uitvaart [...]
Lees meer
Onze boerderij
Gisteren hebben we hem weggebracht. Begeleid op zijn laatste reis. Geboren, geleefd en gestorven, op zijn boerderij. Tessa Boomkamp weet de juiste [...]
Lees meer
Ik ga op vakantie en neem mee…
Vorige week werden we gebeld door een mevrouw met de vraag of we nog even iets willen aanpassen in het verslag van [...]
Lees meer
4 mei dodenherdenking
4 mei is bij ons thuis altijd een beetje een rare dag. Nadat we vorige week de vlag nog voluit hadden hangen [...]
Lees meer
Als iemand me nog wat wil zeggen…
Het is een mooie en waardige plechtigheid geweest. Terwijl de voorjaarszon lekker naar binnen schijnt, zitten mensen in de koffiekamer van het [...]
Lees meer
Humor in de hospice
Ons vak doodsaai? Nooit eens wat te lachen? Altijd maar serieus? Nou ECHT niet! Vandaag heb ik een gesprek met een familie [...]
Lees meer
Glinsterende ogen
Ze is al vele jaren weduwe. Hoewel het verdriet om het verlies van haar man al die jaren dicht bij haar bleef, [...]
Lees meer
Alles nog één keer door je handen laten gaan
Het is even na de middag als ik een jonge vrouw aan de telefoon krijg. We hebben een paar weken geleden de [...]
Lees meer
Het grootste cadeau
‘Dag mevrouw, hoe gaat het nu?’ vraag ik aan de dame. We hebben bijna een jaar geleden de uitvaart van haar man [...]
Lees meer