4 mei dodenherdenking

4 mei is bij ons thuis altijd een beetje een rare dag. Nadat we vorige week de vlag nog voluit hadden hangen voor Koningsdag, hangt de vlag er vandaag halfstok bij.
De dagen voor 4 mei zijn in de media gevuld met veelal ontroerende verhalen, waarbij de tranen je vaak in de ogen schieten. We denken vandaag aan de mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid. Vrijheid die zo vaak vanzelfsprekend lijkt. We houden de herinnering levend.

Op 4 mei denk ik ook veel aan dierbaren die ik zelf verloren ben. Ik denk in het bijzonder aan een goede vriendin van ons die enkele jaren geleden is overleden en met wie ik mijn ‘4 mei – gevoel’ heel goed kon delen.

4 mei 20.00 uur. Ik wil even stil zijn, even geen telefoontjes, even helemaal niks, even 2 minuten stil zijn…
Na de stilte zal het Wilhelmus klinken. Daarna staan we op en zetten het koffiezetapparaat aan. De voordeurbel gaat. Ik doe open en word omhelst.

4 mei en weer ben ik 1 jaar ouder. Een uitvaartondernemer die op 4 mei jarig is, hoe bedenk je het.

Na de koffie steek ik nog een kaarsje aan voor mijn overleden vriendin. Het was ook haar verjaardag.