Even bijpraten

Steeds vaker krijgen we de vraag: ‘Kun je niet een keertje langskomen om eens bij te praten?’

Zo ben ik vanmiddag op bezoek bij een echtpaar, beiden halverwege in de zestig, dat me heeft uitgenodigd om eens te komen praten over hun uitvaartwensen. ‘Niet dat ik van plan ben om binnenkort al dood te gaan hoor,’ zo begint meneer. Het ijs is meteen gebroken en tijdens het plezierige gesprek dat volgt vertellen ze mij iets over hun leven, hun belevenissen en over hun ideeën over de uitvaart. Ik op mijn beurt geef aan wat mogelijkheden zijn en bied ze stof tot nadenken. De koffie die me wordt voorgezet smaakt goed en ik probeer het gesprek een niet te zware lading te geven. Vaak horen we van de mensen met wie we een gesprek hebben gehad dat ze blij zijn dat ze dit maar geregeld hebben. Dan hoeven ze hier in ieder geval niet meer over na te denken en dat geeft rust.

Bijna aan het einde van het gesprek komt mevrouw met een krantenknipsel naar me toe. ‘En hier wille wie ook geerne an met doon,’ zegt ze terwijl ze me het artikel overhandigt. Het gaat om Joop Weeink Uitvaartborg, een laagdrempelige voorziening die wij bieden als aanvulling op een uitvaartverzekering of lidmaatschap van een uitvaartvereniging, met aantrekkelijke korting voor de nabestaanden.

Nadat ik alles heb opgeschreven pak ik mijn spullen weer in mijn tas en loop naar de kapstok om mijn jas weer aan te trekken. ‘Je mag best weten dat ik erg tegen dit gesprek heb op gezien,’ zo vertelt mevrouw. ‘Maar ’t veul mie hartstikke met,’ voegt ze eraan toe. Met een goed gevoel stap ik weer in mijn auto en ga op weg naar kantoor om alles uit te werken.

Even bijpraten, met als resultaat een gerust gevoel voor later. U hoeft er echt niet tegenop te zien.