Een mooi compliment

In deze moeilijke tijd, waarin we helaas ook bij uitvaarten gebonden zijn aan allerlei regels, wordt een extra beroep gedaan op creativiteit en improvisatievermogen. We zijn er trots op dat we er, ondanks de beperkingen, toch telkens weer in slagen om samen met de nabestaanden een waardig en persoonlijk afscheid te creëren.

Gisteren was ik even op bezoek bij een dame op leeftijd, om te horen hoe het ging. Kort geleden hebben we de uitvaart mogen verzorgen van haar man en als ik haar vraag hoe zij vindt dat het allemaal verlopen is, krijg ik als antwoord: “het kon neet mooier”. Een mooi compliment!

Nadat haar man was overleden heeft zij, samen met de kinderen, ervoor gekozen om hem thuis op te baren. “Elk’n dag efkes noar ‘m too, dat ha’k anders neet ukunt met miene beene”, zo vertelt mevrouw.

Haar gezondheid is broos en iedere dag in en uit een auto moeten stappen om naar de aula te gaan was voor haar geen optie. Samen met haar kinderen, familieleden, buren en kennissen heeft ze afscheid van hem genomen. Iedereen die dit wilde kon een afspraak maken met de familie om persoonlijk afscheid te komen nemen.
In alle rust en met genoeg ruimte kon eenieder nog even op de boerderij langs de kist lopen.
Nog één keer afscheid nemen van hun dierbare, op de plek waar hij zijn leven lang gewoond heeft.
Zo persoonlijk, zo intiem en tegelijkertijd ook zo klein dat het prima paste bij de huidige maatregelen.

Het afscheid zelf vond plaats in kleine kring, op zijn oude deel, tussen de hooibalen. Op de kist lag zijn hoed. Dit keer geen kerk, maar een afscheid met een Onze Vader en een Wees Gegroet vanaf de deel. Met een Ave Maria tussen de hooibalen, met nog een klein tekstje bij het graf en met een laatste buiging bij zijn kist, uit dankbaarheid, uit liefde.
Liefde die ze mee zullen nemen, de rest van hun leven.

“Het kon neet mooier”, daar doen we het voor!