Is dit nu later?

Het lied van Stef Bos klonk de afgelopen maand in een donkere theaterzaal, waar we afscheid moesten nemen van een veel te jonge man. Ik zat in de coulissen en liet de tekst op me inwerken:

Is dit nu later?
Is dit nu later als je groot bent
Een diploma vol met leugens
waarop staat dat je volwassen bent
Is dit nu later?
Is dit nu later als je groot bent
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Is dit nu later?

Aan het einde van dit jaar…

… kijken we terug

… denken we terug

… kijken we vooruit

… maken we plannen

… spreken we wensen uit

en hopen er weer het beste van.

Maar laten we vooral het leven leven, want morgen kan het zomaar anders zijn.

Carpe diem!