Wie goed doet, goed ontmoet

Ooit, vele jaren geleden, maakte ze kennis met vluchtelingen. Gevlucht uit oorlogsgebieden, beschadigd, alles achter gelaten. Deze vrouw had niet alleen de zorg voor haar gehandicapte zoon, maar gaf ook liefdevolle zorg en aandacht aan de vluchtelingen die iets verder bij haar in de straat waren “gedropt”. Haar band met hen werd heel hecht en dat is altijd zo gebleven.

Ze is 93 jaar nu en bezig met haar laatste dagen. Het laatste deel van haar leven, sinds de dood van haar zoon, verblijft ze in Het Saalmerink. Nu is zij degene die zorg en aandacht nodig heeft. En niet alleen de verpleging maar ook diezelfde vluchtelingen, aan wie zij ooit de steun gaf die ze zo nodig hadden, zijn er nu voor haar. Ze komen zelfs vanuit Arnhem om over haar te waken, bij haar te zijn, te bedanken voor alles, te huilen om haar heengaan.

Deze vluchtelingen van destijds, nu beschermengelen voor haar in deze laatste dagen en uren…